گروه فرهنگی «سراج24»: چند سالی است جایزه ای جدید ورد زبان خیلی ها قرار گرفته است. این خیلی ها نه مبارزان عرصه رزم و قدرت با کلاه خودهایی مشخص بلکه اهالی قلم به دست و هنرآفرین بوده که گاه افراد فعال دیگری هم به آن ها اضافه می شود. داستان از این قرار است که در کنار جایزه های سفارشی و سیاسی، جایزه ای سفارتی هم از سوی دولتمردان فرانسوی جهت پاسداشت افرادی فعال قرار گرفته است. البته این فعالیت نه از بابت خلق شاهکاری هنری و یا واژگانی جادویی بلکه از جانب کمک ها و مساعدت های متقابل میان فرد شوالیه گیرنده و دولت شوالیه دهنده می باشد! قصه چندان پیچیده نیست و اگر سری به آرشیو اهدای شوالیه در سال های اخیر بیفکنیم به این واژگان متقابل می رسیم که چگونه اقدامات و گفتارهای غیرهنری و در واقع موضع گیری های غرب پسندانه افرادی موجب بذل توجه اهالی مثلا فرهنگی فرانسه قرار گرفته است و وزارت فرهنگ دولتی که اقدامات معاند بسیاری علیه حکومت و مردم ایران داشته است و این همراهی هنرمندان و ادیبان داخلی به منزله ضدیت با نگاه و آرمان های مردمی قلمداد خواهد شد. چند روز پیش جدیدترین شوالیه تخصیص یافته در آستانه سفر رئیس جمهور به فرانسه رونمایی شد و یکی از عناصر اپوزیسیون حکومتی مفتخر به دریافت آن شد.
درایه درخشش، استاد ایرانی زبان و ادبیات فرانسه و خواهر ستاره درخشش، دبیرکل بخش فارسی صدای آمریکا و فرزند محمد درخشش، ملی گرای سکولار و وزیر فرهنگ رژیم پهلوی جدیدترین شوالیه نشان شده از سوی سیاستمداران فرانسوی را در قالب فرهنگی از آن خود کرد. اعطای نشان شوالیه به درایه درخشش که خود و خاندانش از پهلوی ها بوده و سال ها به انحای مختلف در ضدیت با جمهوری اسلامی ایران به سر بردند، یکی از نمونه ها در فرمایشی بودن نشان فوق خواهد بود، نشانی که نخستین بار در سال 1963 توسط ژنرال دوگل معروف طراحی شد و درجات و طبقه بندی هایی در بخش های مختلف به خود گرفت و شوالیه از جمله این درجات بوده که به ظاهر در بخش فرهنگ به فعالان این عرصه در کشورهای مختلف اعطاء می شود.
مساله جالب توجه در این میان، توجه هنر و ادب فرانسه به هنرمندان ایرانی در میان هنرمندان فعال کشورهای مختلف در سال های اخیر و تمرکز به برخی از افرادی است که در قبال اتفاقات مختلف سال های اخیر سخنان و رفتارهایی بعضا مخالف با نگاه مردم این سرزمین داشته اند. البته بودند هنرمندان گرانقدری چون حسین علیزاده، موسیقیدان خالق «نینوا» که با نگارش نامه ای زیبا به این نوع انتخاب واکنش نشان داده و معنای هنرمند مردمی را به خوبی منعکس ساختند. نامه ای که بخشی از آن خطاب به واگذارکنندگان شوالیه ها! چنین آمده است.« به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده، تا آخر عمر به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود.»
اما هنرمندان بسیاری هم نشان فوق را با افتخار بر سینه توجه زده و آن را افتخاری برای خود دانستند. افرادی شناخته شده که با فرار به آنسوی آب ها به توطئه علیه ایران اسلامی دست زدند و سال ها کینه این سرزمین در جانشان دمیده شده است، مانند محسن مخملباف، شیرین عبادی، یدالله رویایی و محمدرضا شجریان تا افراد سرشناس داخلی مانند اصغر فرهادی و لیلا حاتمی و غیره. دریافت جایزه ای که فرسنگ ها با جایزه مردمان ایرانی فاصله دارد و نشان هایی غیر فرهنگی بر آن می توان یافت. از موضع گیری های سیاسی تا کشف حجاب و رفتارهایی خلاف هنرمند اصیل ایرانی در جشنواره های خارجی که هر یک شعبه ای از خواسته های ایران ستیزی سران غرب را به مرحله عمل می رسانند.
آن چه بدیهی است استفاده برنامه ریزی شده از سوی معاندان به این نظام برای ضربه زدن به باورهای مردمی در خصوص هنرمندان داخلی است و از این رو با حرکاتی منسجم از جذب اهالی فرهنگ و هنر در شبکه های ماهواره ای تا تحریک آن ها برای بیان و رفتاری معاند با چارچوب های اسلامی و ایرانی می توان مثال های فراوانی زد که آخرین مورد آن با دعوت خواننده سنتی خوان و مطرح ایرانی، سالار عقیلی به برنامه ای بی چارچوب از روابط زن و مرد در شبکه ای معاند مانند «من و تو» بوده است که در نهایت با عذرخواهی این خواننده تیر آن ها به ترکش خورد. آن چه مهم است توجه عمیق هنرمندان، نویسندگان، فعالان رسانه ای و افراد شناخته شده ایرانی به دام های کاشته شده از سوی سیاستمداران غربی است که امکان دارد شمایل و طرح های مختلفی به خود بگیرد و نباید دلخوش انواع خرس ها و نشان های شوالیه و دعوت ها و تمجیدهای آن ها شد، چرا که روباه مکار دندان های تیز غارت خود را پشت آن پنهان کرده است و نیاز به مراقبت و حفاظت از اصالت و مردمی بودن هنر، قلم و توانایی های خود خواهد بود.
